Prince of Wales en Bizons

7 uur gaat de wekker in de camper van het 5-tal. Althans een wekker? Nee, het is Cindy die Kevin wakker maakt omdat de stroom het niet doet, de laptop leeg is en ze dus niet verder kan met het reisverslag. Het is mooi weer dus de camper stroomt leeg, Kevin repareert en Margreet zit in de zon te genieten. Ontbijt is dus op tijd genuttigd. Nu wachten op de andere acht. Hmmm, geen beweging te zien om 7.03/8.00/8.30/9.00. Dan om 9.15 is er beweging en komen de acht uit hun rv's.
Andere tijdzone? Zou wat zijn. Discommunicatie? Ofcourse. Het ontbijt wordt rustig genuttigd. De kids spelen wat. Ruben legt Oscar een schouderduw uit, Charlotte wil korfballen en Maaike is aan het turnen. Ook Merric doet mee. Dan gaan we Bizons kijken en rijden met twee rv's weg. Hasker is de gids in de ene camper en zit omgekeerd in de bijrijderstoel. Zien we een beer, volgens de gids niet maar die heeft het wel vaker mis. We komen in het Bizon gebied en wat zijn die beesten groot. We komen niet te dicht bij althans we blijven bij de campers en bekijken zeven afstand. Weer een vinkje op de te zien lijst.  Bizon gezien en we gaan door naar het hotel uit 1927 Prince of Wales in Waterton. Een vergane glorie hotel waar je echt een beetje terug in de tijd gaat. Schotse rokken en kilts worden gedragen door het bedienend personeel. We gaan hier lunchen. Cindy vertelt het reisverhaal en Robbert eet een opgebaarde hamburger. We stappen in onze campers en gaan de bergen in. The red rocks. Onderweg stoppen we om beren te zien. En nu zien we een van de meest geweldige en gewelddadige beren. De grizzlybeer met een jong loopt op een golfcourse. Iedereen ziet ze, mooi! Even later zien we een zwarte beer die de rivier oversteekt en onze kant op beweegt. Spannend maar we zien hem niet weer. Even later zien we gespetter in een creek overschaduwd door bomen. Hier is de grizzlybeer weer. We rijden verder door het gebied, zien geen beren meer behalve een bord met een beer en in beide campers wordt het spannend gemaakt daar de mensen achterin geen zicht hadden op dit bord. We zien in de camper voor ons een wit plukje haar uit een raam met hiervoor een lens. Prachtig gezicht, het is Margreet! Alom hilariteit als iedereen zich opmaakt voor weer een beer maar helaas. We rijden terug naar de mainroad en Kevin trapt hard op de rem. Alles vliegt door de camper, Alexander moet dus ook remmen, gaat goed maar achter ons een cacafonie van geluid. Ongeveer 20 auto's achter ons maakten gebruik van hun claxons. Haha. We gaan een boottocht maken op een boot uit 1928. Gemaakt door de Amerikaanse railroad company. Een mooie tocht over Lake Waterton. We starten aan de Canadese kant en meren af aan de Amerikaanse kant. Park Ranger John Frank staat ons op te wachten en vertelde ons een verhaal over het gebied. Bijvoorbeeld dat hier de nauwste doorgang van de Rocky's is. Al het wildleven gaat hier door heen. De Moose, beren enzovoorts. Ook dat hier binnen 24 uur een temperatuur verschil van 100 graden kan optreden. De kinderen zijn ondertussen aan het zwemmen. Veel belangrijker dan het geouwehoer van een een Ranger aan te horen. Op de boot terug vertelt "Gaston" van alles en nog wat over het gebied. Leuk om te horen. Op de heenweg hebben we het achterdek geconfisqueerd. Op de terugweg het voordek. Cindy en Robbert proberen het bovendek te reserveren maar worden door de dikke konten van een paar opgedirkte Pakistaanse lelijkheden bijna over de reling gedrukt en geven het op. Ze voegen zich gedwee bij de rest. We gaan terug naar de campground. Althans een aantal dames, Kevin en Robbert die al snel weer terug zijn en Hasker die de camper ontdoet van wat vuiligheden. De ovens gaan aan voor pizza's het menu van de avond. De jongens en meiden gaan eerst douchen. Cindy is verdwaalt maar komt gelukkig Hasker tegen. Hier recht doorlopen Cindy en als je goed kijkt zie je de campers staan. De fles rode wijn was toch nog niet leeg. Hasker haalt bier want dat is op en dat kan natuurlijk niet. Even later zitten de jongens aan de pizza. De meiden? Ja, de meiden. Dat duurt natuurlijk altijd langer en langer en langer. Cindy heeft al gezegd dat de meiden nog tien minuten hebben maar lekker rustig aan kunnen doen en Ruben heeft ze ook al geroepen. Een half uur later komen ze aangelopen. Dat is rustig aan doen toch? Zich van geen kwaad bewust. Wat maakt het uit het is vakantie.
De pizza's voor de volwassenen worden aangesneden en er wordt heerlijk gegeten.
Ondertussen zijn de jongens in de bomen aan het klimmen en de meiden zijn in training voor het korfbal. Dan komende wilde verhalen waarvan we er maar een vertellen. Robbert vertelt over naughty Nelly die wel erg spicy is. Hoe dit verder is afgelopen vertelt Cindy morgen.