And so the journey ends

Opstaan, douchen, inpakken. De reis eindigt vandaag. Eigenlijk morgen maar vandaag verlaten we Amerika om via Reykjavik terug te vliegen naar Amsterdam. De ogen gaan moeilijk open. De tassen worden gepakt en gewogen. Hoe is het mogelijk dat je met drie volle tassen de reis begint en met vier volle vertrekt. Teveel geshopt zou je denken. Zal wel kloppen. We gaan vanochtend eerst naar de bath and body shop voor de meiden. Gisteren al gezocht en vandaag gevonden. De meiden zijn opgewonden en de jongens doen lekker mee. Elk een Tasje en de tasjes worden gevuld met geur dingetjes. Dan gaan we naar de market een interne markt met allemaal verse spullen. Leuk. Dan gaan we naar central park. Het park van deze stad. IJsje en speeltuin. Ruben verzwikt zijn enkel. Is kreupel maar loopt dan weer als een kievit.  We lopen bij het museum langs en scoren nog wat magneetjes. We zien een paar goed gespierde straatdansers. We gaan zitten op de trappen, zitten vooraan en Ruben wordt uit het publiek gepikt om mee te doen. Ze gaan een salto over hem heen maken. Maar voordat dat gebeurt worden er mannen uit het publiek gehaald. Ook Hasker en Alexander. Ze moeten eerst een soort dans doen, twirken heet dat. De dames gieren het uit en filmen alles. Uiteindelijk maakt een van de dansers een salto over Ruben heen. Alexander en Hasker moeten in een line up. Hasker koopt zich vrij maar Alexander "riskeert" zijn leven. Zie het filmpje. Leuk om te doen en te beleven. We eten in een erg leuk en gastvrij restaurantje. Wat een topbediening. Zoals over het algemeen de amerikanen erg gastvrij zijn. Terug naar het hotel. Snel de koffers pakken en inladen in het busje wat voor ons klaar staat. Maar busje? Het is een soort luxe, luxe, luxe bus! Zwarte leren bekleding, led-verlichting aan de binnenkant. Stoelen die achterover kunnen. Prachtig. De chauffeur brengt ons naar Newark. Hier zal de terugvlucht aanvangen. We verkleden ons snel op de vluchthaven. Checken weer een keer in en gaan door de douane. Scoren voor Oscar en Maaike nog een petje en Ruben en Charlotte krijgen nog een snoepjes ding. We eten een heerlijke caprese en wat kip. We lopen naar de gate. Annemieke is de boardingpas kwijt van Oscar. Tas op de kop en ja hoor daar is de pas. Door de gate en we raken in gesprek met een paar IJslandse dames. Echter door de consternatie om de pas is een van de trolley's vergeten. Halsoverkop weer uit de tunnel en komt Annemieke na een minuutje weer dolblij bij ons staan. De trolley is weer terecht en wordt niet meer uit het oog verloren. We zitten, gordels om en stijgen op. Film aan, slapen, wakker worden, turbulentie, karretje van de stewardessen die tegen je aanrijdt of iemand die wankelend door het vliegtuig loopt zoekende naar een deur met een slot. Ga nooit aan het gangpad zitten als je wilt slapen en postuur Hasker hebt. Leg je voeten niet in het gangpad, zelfs niet strak tegen de stoel voor je. Mensen zoeken voortdurend je tenen. Volgens medereizigers ook wel lange tenen genoemd. Maar ja, die zijn dan ook minder groot. Inmiddels 01:48 uur. Geen idee hoelang we al vliegen daar de telefoon de tijd automatisch aanpast. We landen in IJsland en daar is het lokale tijd 06.10 uur. Door de douane en dan wachten op de volgende vlucht. We vertrekken op tijd. We zitten weer in een mooi en modern vliegtuig. Beetje vreemd dat deze ons niet naar Seattle bracht en weer terug naar Amsterdam. En dan zijn we weer in ons prachtige Nederland. Het laatste stukje met de trein gaat prima en daar staan opa en oma Lingeman in Steenwijk ons op te wachten met...... Frikandellen! Speciaal op verzoek van alle kinderen. Oost, West thuis best!