Big Waves

8.15 gaat de wekker. Zo gaat dat als je op een campertrip bent. In alle campers is al activiteit. Iedereen helpt elkaar met het voorbereiden op de trip van vandaag. Hasker en Kevin bellen eerst met Road Bear. Andreas neemt op en we doen ons verhaal van het kapotte slot en en het dakraampje. Handig dat onze Texaan Hasker assisteert op het moment hij de woorden niet weet te vinden. Een uitzondering over het algemeen maar wat in dit geval echt voorkomt. Lock, roof ventilation window enzovoort. De man van Road Bear luistert echter geduldig en haalt uit het hotseknotsen Engels het probleem maar verwijst orns door naar het hoofdkantoor in L.A.  We vertellen het verhaal nog een keer en de vriendelijke gast aan de andere kant van de lijn begrijpt onze pijn. We krijgen drie adressen door waar we het slot kunnen laten repareren en zo hebben we keuze. Morgen besluiten we waar we heen gaan. Kevin heeft inmiddels het water en de elektrieke kabel afgekoppeld. Ruben wordt door Merrick wakker gemaakt met het alom geprezen wakker lied van Jochem Meier. Iedereen ontbijt, drinkt koffie of thee en om twintig over negen vertrekken we. Best knap, want over het algemeen vertrekken we veel later dan de afgesproken tijd om onverklaarbare redenen. Hierdoor al een paar keer net op tijd ergens gearriveerd zoals Boeing en de oversteek van de U.S.A. maar dat gaat ons niet gebeuren deze keer. We rijden dus vol goede moed van de campground richting Tofino waar we gaan whalewatchen. Super leuk! We komen mooi op tijd aan en Kevin springt uit de camper. Hij geeft aan dat we de RV's verder weg kunnen parkeren. First Road left and then the first Road left and there you will find a payed parking place. Hasker rijd voorop en auntie Sis heeft het volste vertrouwen terwijl de rest van de passagiers enigszins sceptisch zijn. Dat wordt bewaarheid want de campers worden drie of vier blokken verderop geparkeerd, danwel gratis maar toch. We krijgen het dus weer voorelkaar om net op tijd te zijn. De litle boys krijgen zwemvesten aan en een ieder krijgt een waterproof jacket. Voor een ieder oversized behalve voor de mannen. We lopen naar de boot, gaan aan boord en voordat we vertrekken gaat onze informante, die wel drie keer vertelt dat ze negen jaar ervaring heeft, iets vertellen over de veiligheid aan boord. Ondanks dat iedereen een zwemvest heeft is dit geen overbodige luxe. Goed beet houden, niet rennen en vooral genieten. We vertrekken en de kids willen naar buiten en zo gebeurt. Het regent maar dat deert ons niet. We staan voorop het schip, we deinen eerst wat maar daar komen de golven. Robert maakt foto's, Annemieke is nog niet misselijk, Kevin staat als een captain op de brug,Alexander staat te filmen, Inez vind het prachtig, Cindy heeft het koud en gaat achter Hasker staan, tante Sis straalt, Margreet heeft haar jas nog steeds open en de kinderen? De kinderen staan als stoere zeemannen en vrouwen te genieten van de golven. We liggen stil bij rotsen in de zee waar zeehonden en ergens verderop zeeleeuwen liggen. Prachtig maar hier komen we niet voor. We denderen voort over de oceaan en plots gaan de motoren uit. De mensen die binnen zitten komen naar buiten en iedereen zoekt een plekje. De gids zoekt en ziet de eerste walvis. Waar moeten we kijken en het wordt ons duidelijk dat we moeten zoeken naar een geiser zoals in IJsland. Dat helpt en daar zien we de eerste walvis en even later nog een. Wat mooi en wat prachtig. Na een half uur keren we terug en gaan over de woeste zee terug naar de haven. De kinderen staan op de voorsteven van de boot. Geen woorden voor hoe ze genieten! Wave up and wave down. Terug in de haven gaan we iets te eten scoren en moeten de dames zo nodig shoppen terwijl de mannen maar een prioriteit hebben en dat is een rooster voor op de barbecue. Alles wordt gescoord. Rugtas, magneetjes en wat voor zooi nog meer uit Tofino. We gaan terug naar de campground om een regenjas te halen voor Cindy terwijl het ophoudt met regenen. Cindy de regensquaw. Wat niet waar is omdat het weer begint te regenen. Op naar het strand. Een stevige wandeling van 1.7 kilometer. Na het afdalen over een prachtig aangelegde trap betreden we het strand en heeft Charlotte de eerste krab al in haar handen. Dood dat wel maar toch. Ook Merrick, Maaike, Ruben en Oscar halen van alles van het strand. We lopen een eind en treffen .......Nederlanders!! Geen kip op het strand behalve Nederlanders. Zij vertellen ons dat er verderop een skelet van een walvis ligt en na een tien minuten lopen vinden we deze. Het karkas stinkt, ruikt en wordt opgevreten door ongedierte. Maar wel interessant. De kinderen willen het aanraken maar dat staan we niet toe. De krabben vinden we wel genoeg zeg maar. We lopen terug, natte voeten en schoenen op de koop toenemend en rijden terug naar de campground. Het vuur wordt weer aangestoken en we wachten op Herman, Marjan, Marten en Margriet. Ook zij zijn op Vancouver Island op ongeveer 10 kilometer bij ons vandaan. Daar draait de yukon SUV het terrein op. We denken dat het Swat team Kevin komt arresteren maar daar komt Herman uit de auto gekropen. Last van zijn rug als een grote maar hij is er! Wat leuk dat jullie er zijn! De begroeting is fantastisch en bijzonder. Duizenden Miles van huis. Top! Er wordt gebarbecued  en de T-bones liggen te garen. Hamburgers voor de kids en ook een soort rookworsten worden verorberd. Gezelligheid alom en de Bacardi en wijn is snel op. Te weinig ingeslagen. Misschien wel zo verstandig. Om een uur of tien gaan de van Dijkies terug naar hun resort met luxe en laten ons achter in onze rv's maar wel met een prachtig kampvuur. We borrelen nog wat na en de kids gaan lekker koezen. Morgen de deur van de camper laten repareren en dan op de boot naar Vancouver voor een nieuw avontuur.