Duizend en 1 deuren

We staan vanochtend iets later op. Even uitslapen. Wekker om 8 uur. We gaan ontbijten met de hele club om 9.00 uur maar de eersten zitten er al om half negen. Trek doet wat met een mens. Hasker heeft gebruik gemaakt van het nette toilet en het fijne bed. Ook de andere twee mannen hebben een goede nachtrust gehad. Vandaag dus een relax dag met de familie. We hebben het gevoel dat we al een week onderweg zijn. Dus een welkome afwisseling.  Na het ontbijt gaan we op pad. Aimed is onze gids en we gaan in zijn luxe busje op pad. Busje 9 persoons en we zijn met z’n tienen. Maaike zit op de grond. Best lieft. Het drukke verkeer leid ons naar niets en rijden een rondje. Bestemming is een leerlooierij. Hier maken ze op traditionele wijze alles wat je maar van leer kan maken. Kamelen,- koeien,- en geiten leer wordt hiervoor gebruikt. Voordat we naar binnen gaan krijgen we verse takjes munt. De geur binnen schijnt dermatig ernstig te zijn dat we het hiermee kunnen compenseren. En dat het nodig is blijkt uit de grimassen die getrokken worden. De geur is best erg. We krijgen uitleg hoe het hier in zijn werk gaat. Het is een soort van coöperatie. Er werken diverse gezinnen die elk 10 “bakken” hebben. In die bakken prepareren ze de huiden. Dit is een proces wat enkele weken duurt. Die gezinnen wonen ook op het terrein. De mensen in Marakesh zorgen voor elkaar. Je hebt hier geen aow of iets dergelijks. Er is wel een groot verschil tussen het stedelijk gebied en het achterland. Het inkomen bijvoorbeeld in Marakesh is €250,- per maand. Je zou denken dat is niet veel. Schrik dan niet wat ze in het achterland verdienen. Dat is €100,- per maand. Het is een andere wereld en dus ook ander verhoudingen. Het moge echter duidelijk zijn dat het in Nederland nog niet zo slecht is. Herman en Hasker hebben in de looierij nog een kamelen leren reistas aangeschaft. Ook Annemieke heeft een mooie tas aangeschaft. Eentje met vele vakjes. Vrouwen nemen immers altijd zoveel zooi mee dat een dergelijke tas uitkomst biedt. Supporten van de community alhier. 

Bijzonder om mee te maken. Het is warm. We rijden door de Joodse wijk. Voorbij de synagoge. Het is te druk om uit te stappen. We lopen inmiddels op een medina waar we gaan eten bij de kosybar. Klinkt westers maar is authentiek Marokkaans. Hierna wat souvenirs gekocht. Daarna over de “souk” gelopen. Een wirwar van overdekte straatjes met ontzettend veel winkeltjes. De taxi staat te wachten. We gaan terug naar het hotel om te zwemmen en te relaxen. We zitten met de hele club aan de rand van het zwembad. Wat een geluksmomentje. De kinderen taaien af, pesky blinders kijken of even chillen. Maaike leest het laatste reisverslag. Nu zal je denken waar blijft het verhaal over de duizend en 1 deuren. We hebben er vandaag twee van geopend. Er is zoveel te zien dat de andere 999 in een volgende reis aan bod komen. We eten in het restaurant Marakan. We lopen door een klein straatje en zien daar een manvolk een deur staan. Wit gewaad en een rode fez en lachend als een kraai. We lopen binnen en komen in een gezellig duizend en 1 nacht sprookje terecht. Muziek, dans en lekker eten maakt de avond compleet en om 23 uur 19 verlaten wij de tafel en staat Aimed ons op te wachten om ons te vervoeren naar het opera hotel. Dit was de rustdag, lekker bed en hotel. Morgen? (Vandaag)Dan slapen we in een tentenkamp. Het bereik zal steeds minder worden. Dus kan het zijn dat een reisverslag later zal volgen. Groet, de Wandering Brothers