Geisers en watervallen

Dinsdag 2 augustus. De wekker is om half negen IJslandse tijd gezet maar de natuurlijke wekker gaat reeds om half zeven af. De kids zijn wakker en inmiddels ook de onderburen. Vanuit twee andere kamers komt een sissend geluid als teken voor de kinderkamer dat ze rustig moeten zijn. Dit lukt gedeeltelijk waarna Inez besluit om op te staan en te gaan douchen en Hasker zijn voorgenomen besluit om elke ochtend te gaan sporten in daad omzet. Sjaak loopt bij de sporter langs en haakt af terwijl Annemieke de deur van de slaapkamer opent en in een lachstuip schiet terwijl Inez een foto maakt van het vermoedelijk op de lachspieren werkende bezigheid van Hasker. Er wordt besloten om im het appartement te ontbijten. Dit hangt samen met de activiteit van morgen. We moeten dan op tijd vertrekken voor de blue Lagoon. Dus ontbijt scoren dus Alexander, Inez, Maaike, Charlotte en Oscar gaan op pad. Hasker zoekt naar de bergschoenen terwijl Annemieke de ontbijttafel dekt en Ruben de bedden op de sterkte van de vering checkt. Alexander doet een poging om een geldautomaat te vinden maar zelfs de IJslandse politie kan hem niet helpen. Ondertussen de overige boodschappers in onzekerheid in de supermarkt achterlatend zonder pinpas. Zonder geld maar met pas komt hij weer rustig wandelend terug zich van geen kwaad bewust. Haha! Op de weg terug naar het appartement even bij de parkeerautomaat een kaartje halen. Alexander had dit al geprobeerd maar ook in het bijzijn van Hasker die even naar buiten was gewandeld lukte dit niet. Dan maar met Hasker zijn creditcard. En ja hoor, in 1 keer raak. Wat blijkt: de cardstrip moest naar beneden gericht. Om 10.50 vertrekken we. Eerst een kaart scoren, dan naar de kerk voor een uitzicht over Reykjavik, dan het witte huisje waar Reagen en Gorbatsjov de koude oorlog hebben beëindigd en dan de Golden Cirkel. Druk programma. Gelukkig is het hier ongeveer 24 uur per dag licht. Het is druk in de evangelische lutherse kerk maar wat een fantastisch orgel bestaande uit 5.275 orgelpijpen! Ondertussen wordt er gespeeld door de organist. En dan naar boven met de lift. Wat een grandioos uitzicht! Op weg naar het nationaal park Pingvellir doen we het witte huis aan. Hier hebben Ronald Reagen en Michael Gorbatsjov de koude oorlog beëindigd. Foto, filmpje en een rondje om het huis. Leuk. Dan Pingvellir, een nationaal park die op de werelderfgoed lijst van Unesco staat. Lopen door een kloof en een mooie kloof dat het is. Het kind in Hasker komt naar boven en hij klimt naar beneden. Alexander volgt maar de kids hebben een afdaal verbod. Maar ze willen zo graag dat we een ander plekje voor hun zoeken. Hier komt het kind in Alexander naar boven en filmt de spleet. Maar welke spleet laat zich raden. Hasker helpt de kinderen namelijk en staat iets te ver voorovergebogen. Gelukkig komt er geen geiser uit!De dames gieren het uit maar Hasker gaat stoïcijns verder. Even verderop een prachtig stromend beekje. Daar moet natuurlijk overheen gesprongen worden. Ruben voorop de jonge dames er achter aan en hierna Oscar. Wat een sprong maar wat een plons. Twee natte voeten maar wel zelf gesprongen. Grote klasse. Inez is verstandig geweest en heeft haar gympen aangetrokken in plaats van haar bergschoenen. We lachen ons een breuk. Oei, Ai, ie! Maar ze haalt het. De kloof weer uit en door wat laaghangend fruit weer naar onze transporter. De kids vragen of we morgen weer gaan. Beter kan niet. Op weg naar Geysia worden de magen gevuld met koekjes en chips. Aangekomen bij de geisers geven we de kinderen en Alexander duidelijke instructies en betreden we het gebied van het kokende water. Is dit lava en is het water warm zijn de vragen die gesteld worden. Uiteindelijk staan we bij de bron en na 10 minuten wachten spuit het water tientallen meters omhoog. Wat een natuur kracht. Hier moet ook de berg nog beklommen worden. En de weg naar de top wordt ingezet. Laatste geplande activiteit van de dag is het bezoeken van de watervallen bij Gulfoss. Een naar beneden stortende watermassa. Ook dit wordt door iedereen goed ontvangen. Foto's en filmopnames worden gemaakt en dan op de route terug naar huis. De chauffeur en navigator besluiten om een alternatieve route te rijden. Via C-wegen (geen asfalt en geen klinkers) rijden we de route terug naar het appartement. Kuilen en gaten ontwijkend komen we uit bij een bruggetje. Wit, metaal, lijkt solide. Alexander staat stil, Ruben doet zijn zonnebril af. De dames slaan een kruisje. Alexander veegt het zweet van zijn handen en kromt zijn rechtervoet. Met een ijzige kalmte leid hij de gouden koe met in de ene hand het stuur en in de andere hand de camera over de 2 meter en 25 centimeter brede brug. Wat een held maar wat jammer dat hij vergeten is om op het opname knopje van de filmcamera te drukken. De weg is inmiddels weer geasfalteerd en glooiend wat tot kleine kreetjes leid bij de dames achterin. 
Voor Annemieke is het genoeg, de hobbels leiden tot een onaangenaam gevoel in de maagstreek en voordat ze mogelijk het busje moet ontdoen van....... Besluit ze om Ruben naar achteren te dirigeren en zelf voorin te gaan zitten. Een verstandige keuze voor haar maar minder voor Alexander en Hasker daar de VW hierdoor veranderd in een Ford Transit. Je weet wel, je ziet deze nog vaak in Turkije rijden. Hierdoor valt er wel weer wat te lachen en de tranen biggelen weer over de wangen. Er wordt nog een keer gestopt voor een klimpartijtje en daar waar nodig een plas stop. Zo rond kwart over negen rijden we Reykjavik weer binnen en worden er boodschappen gehaald. Inez was zo oplettend om iemand te zien lopen met dozen pizza en er wordt besloten dat dit het avondmaal wordt. De avond eindigen met een pizza, wat wil je nog meer. See you tomorrow!