Roadtrip

Memorabele dag: Kevin & Margreet doen afstand van hun stuk land in Texas. De ochtend start met een bezoek van Kevin en Sis aan de notaris waar de handtekeningen gezet worden. Hadden we met z’n allen rijk van kunnen worden, van dat stuk land. Ook al is ’t een postzegel zoals ze zelf zeggen, een zendmast of windturbine had er vast wel op gepast. Gemiste kans.

Na de notaris gaan we leuke dingen doen: een roadtrip. Geen tijd om thuis te ontbijten. Hebben teveel op ’t programma staan. Bij Rise ’n shine halen we donuts, cinnamonrolls en koffie voor onderweg. We starten onze roadtrip met een grand tour door Idalou. Hoogtepunt voor Kevin is het american footballveld waar een aantal teams aan het trainen is. Het gaat er hier toch wel anders aan toe dan in Nederland. Hier zitten ouders in hun airconditioned auto’s en kijken vanaf het parkeerterrein in alle rust toe. Zo kan het dus ook J

Vervolgens stoppen we bij de katoenvelden om de verhalen van Kevin over zijn grootvaders aan te horen en de katoenplanten van dichtbij te aanschouwen. Daarna door naar Cap Rock Canyon State Park waar we een trail willen lopen. Not. Way too hot! Het is meer dan 42 graden Celsius. Als we willen lopen moeten we zeker 1 gallon water per persoon meenemen, zo wordt ons verteld. 3,6 Liter water dus. Weet je wel wat dat weegt! We doen ’t park wel met de auto. Beter, want ineens zijn we omringd door bizons. We krijgen met z’n allen hetzelfde visioen. Dit hebben we eerder meegemaakt. Tijdens onze vorige reis werd in Yellowstone de weg versperd door een enorme bizon die wel heel erg boos werd toen Erik, die achter het stuur zat, probeerde de bizon weg te jagen door met veel kabaal het portier dicht te slaan. We konden geen centimeter voor- of achteruit en hebben toen met een groot aantal auto’s meer dan een half uur stilgestaan.

Dit keer gelukkig niet. We rijden langs prairiehonden, worden ingehaald door roadrunners, houden een picknick en vertrekken ten slotte in Westelijke richting naar Palo Duro Canyon, ook wel de Grand Canyons van Texas genoemd. Het verschil met de Grand Canyons is dat je hier middenin de canyon loopt. ’t Is inmiddels 6 uur en een stuk afgekoeld. Geen reden meer om niet te lopen en we doen een korte wandeling. Zo halen we toch nog bijna onze 10.000 stappen. We hebben wel wat ongezonds verdiend en besluiten op de terugweg langs Sonic te rijden. Ooit geweest? Een drive-in fastfood restaurant met burgers, hotdogs en breakfast burrito’s. Moet je gewoon 'ns gedaan hebben. Tegen tienen lopen we bij Sis binnen. Het eerste wat we doen is de blog van Hasker lezen. Alleen Sis zit er wat verloren bij. Wat ’n avonturen. Wij treffen elkaar morgen in Seattle. Dat belooft wat!