Welsh Gray Provincial Park

De wekker gaat. We hebben vandaag weer full hook-up, dus we kunnen lekker in de camper douchen. Na het douchen naar buiten. We staan aan een meertje. Zo mooi. Ik zie nog maar twee mensen buiten, bij het water. Kevin is inmiddels ook wakker geworden en samen gaan we op de steiger zitten. Kopje koffie met een muffin erbij. Wat een rust. Schitterend. Lijkt op Finland, volgens Kevin. Ik ken Finland alleen in de winter. Misschien ook maar ‘ns een keer naar Skandinavië in de zomer. Een uurtje later komen de anderen naar buiten. Annemieke laat een foto zien van een schitterende zonsopgang. Alexander is drie uur geleden al de camper uitgestuurd om een foto te maken. Super mooi! We gaan ontbijten en plannen maken. Hasker doet een kleine poging om het schema van personal trainer Caroline weer op te pakken. Toch maar niet. ‘t Is wel erg warm.

De kids gaan nog even in het meer zwemmen. Nadat ze gedoucht zijn vertrekken we. Kevin vol op de rem: eekhoorntje voor de camper. De drie jongens bij ons in de camper. Margreet en ik worden op het reservebankje gezet. De grote jongens bezetten de cabine, de kleine jongens het zitje. We rijden door bergachtig gebied. Urenlang zien we alleen maar bossen, meren en bergen. Roofvogels cirkelen in de lucht. Prooitje gespot? Zo mooi! We dalen, zien een bordje 13.000 feet. Zouden we op meer dan 4000 m gestaan hebben?

We zitten op een lekker plekje in de camper, Margreet en ik. Boven ons klinkt muziek vanuit de speakers van de camper: George Strait. Rechts van ons komt muziek uit de box van Merric: geen idee. We besluiten een voor een muziek te draaien. De jongens gaan een spelletje spelen en de muziek wordt vergeten. Prima! Wel vragen ze om de haverklap wanneer we nou gaan picknicken. Dat gaan we zo bij een van de watervallen in Welsh Gray Park doen. Hoeveel minuten moeten we nog rijden? Net een kapotte lp.

We zien een plek waar we kunnen picknicken: bij een waterval. Campertje naar voren. Campertje naar achteren. Beetje draaien. Andere ook een beetje draaien. Het lijkt erop dat ze een dansje uitvoeren, maar nee. De heren zijn bezig om de drie campers in het kleinst mogelijke plekje te parkeren. We staan. Kom, we gaan picknicken. Wat? Anderhalf uur lopen?? Nog voor we vertrekken worden we lek gestoken. Teveel muggen hier. Laat maar. We gaan een ander plekje zoeken. De zorgvuldig geparkeerde campers worden weer uit hun plekje gereden en we gaan door. Annemieke had een meertje gezien. De campers worden weer zorgvuldig gerangeerd. Annemieke en Inez bakken voor iedereen eieren en we verorberen er de laatste spareribs van gisteren en wat aardappelsalade bij. Wat een picknick. Het meertje blijkt een riviertje te zijn waar je bijna niet bij kan komen. De kids wel, natuurlijk. Charlotte glijdt uit. Hasker staat in een mum van tijd beneden. Valt mee, maar Hasker is nu wel beneden. Alexander moet ook komen. Samen met de kids besluiten ze een mini Hooverdam te bouwen. Ze weten niet van ophouden. Toch moeten ze stoppen. We willen door. We vertrekken richting de camping. Ineens zien we Hasker wegrijden. Denkt dat ‘ie wel met z’n slide-out nog uitgedraaid kan rijden. Kon Robin Williams al niet. Hij dus ook niet.

We komen op de camping aan. Een mooie bosrijke camping met ruime plekken en een vuurplaats. Even een taartje verorberen, zodat Alexander eindelijk weer ruimte heeft in z’n koelkast. Daarna lopen we richting het meer. We vinden een mooie bar aan de rand van het meer. Met strandje en bier! ’t Duurt wel even eer we ons bier krijgen. Blijkbaar niet gewend dat er zoveel tegelijkertijd wordt besteld. De kids zitten nog in het water. Nadat we ons ingedronken hebben gaan ook een paar volwassenen erin. Kkkkkkoud!

Terug naar de campers. Met het laatste aluminiumpapier dat we hebben worden varkenshazen ingepakt. We gaan grillen. De magnetron van Hasker en Inez begeeft het, samen met de airco. Knap balen. Even later zijn we Hasker kwijt. Is toch weer dat dak op geklommen, ondanks het verbod van Roadbear om het dak te betreden. Hadden ze er maar voor campers zonder mankementen moeten zorgen. Ondanks alle boekjes en technisch inzicht lukt het helaas niet de airco aan de praat te krijgen. Morgen maar weer bellen. Daar is ‘t nu te laat voor. We gaan eten. Zelden kinderen zo enthousiast over het eten gezien. Ze buitelen over ons heen om bij de pannen te kunnen komen. Je zou denken: patat. Maar nee. Goed gekozen Inez en Annemieke: bloemkool! De kinderen smullen ervan. Na het eten willen ze op berenjacht, want die schijnen langs de rivier te lopen. Hasker gaat met ze mee, terwijl wij aan de koffie en thee gaan. Alexander gaat even water halen. Ziet de kids terugkomen van hun berenavontuur en kan het niet laten. Hij springt de bosjes uit. Of er ooit weer op berenjacht gegaan wordt? Ik betwijfel het! Zodra het vuur is gedoofd worden de vuilniszakken zorgvuldig weggebracht naar bearproof vuilnisbakken en gaan wij lekker slapen. Morgen verder, twee dagen Jasper National Park.